Inhoudsopgave:
Ouders en kinderen zullen genieten van het geluid van een knetterend kampvuur in de schemering en van vogels die roepen als de zon opkomt. Onze gids heeft advies voor het opbouwen van een veilige brand, het vertellen van een griezelige open haard, het maken van smakelijke s'mores en nog veel meer. Begin met inpakken omdat de natuur roept.
Hoe een kampvuur te bouwen
Als uw camping een aangewezen gebied voor branden heeft, gebruikt u deze in plaats van een nieuwe te maken. Als u een nieuw vuurgebied moet vrijmaken, zoek dan een fundering van steen, vuil of zand die enkele centimeters onder het oppervlak uitsteekt. Verwijder vuil uit het gebied tot 3 voet voorbij de rand van het vuur. Bouw het vuur niet in de buurt van boomstammen, blootgestelde boomwortels of onder takken lager dan 30 voet.
Verzamel of koop hout, breek het in bruikbare 8-inch lengtes en stapel het netjes in stapels. Goede kampeerders hakken geen boomtakken af; groen hout brandt toch niet goed. Droog, dood hout dat het beste breekt als het kapot gaat. Houd de houtstapel ver genoeg van het vuur zodat vonken en vlammen er niet bij kunnen. Je wilt niet onbedoeld een nieuwe brand beginnen. Een goed basisvuur is de tipi-vorm. Plaats twee handenvol tondel in het midden van de vuurcirkel. Zacht hout, zoals dennen en sparren, zijn goede tondel omdat ze snel branden. Plaats vervolgens stukjes aanmaakhout rond de tondel. De stukken moeten elkaar enigszins overlappen, maar laten een spatie over zodat je wedstrijd de tondel kan bereiken. Hardhout, zoals eik en esdoorn, maakt goed aanmaakhout omdat ze lang en heet branden. Een constant klein vuur werkt veel beter dan een groot vuur, dus bouw een vuur dat niet groter is dan nodig. Houd een emmer water altijd in de buurt en laat nooit vuur achter. Wanneer het vuur uit is, bedek het gebied met aarde en laat geen sporen achter.
Er is een oud kampeermotto dat zegt: "Maak alleen foto's, laat alleen voetafdrukken achter." Probeer in die geest dit speurtochtspel dat de natuur intact laat en een blijvende herinnering geeft aan je gezinskamp.
Vraag je ouders voor je reis om een speurtochtlijst te maken. Terwijl je elk item op de lijst vindt tijdens je camp-out, maak je een foto en vink je het aan. Wanneer u thuiskomt, ontwikkelt u de foto's en gebruikt u deze om een geheugenalbum te maken.
The Art of Stone Skipping
Stenen overslaan is misschien meer kunst dan wetenschap, maar Jerdone Coleman-McGhee, auteur van The Secrets of Stone Skipping, zegt dat deze basis noodzakelijk is voor een goede worp. 1. Kies een steen van uniforme dikte die ongeveer de grootte van je handpalm heeft en die ongeveer evenveel weegt als een tennisbal.
2. Houd de steen vast met uw duim bovenaan, middelvinger onderaan en uw wijsvinger vastgehaakt langs de randen. 3. Richt het water onder een kleine hoek. Gebruik een forehandpitch om de steen te gooien. Hoe lager je hand is bij het loslaten, hoe beter. 4. Gooi tegelijkertijd naar buiten en naar beneden en laat de steen los met een snelle, scherpe polsklik om hem wat draaiing te geven. De steen moet het water evenwijdig aan de grond raken.
Amerika, het mooie
Voor een onvergetelijke zomerervaring kampeer je in een van de vele nationale parken van Amerika, waaronder:
- Acadia National Park, ME
- Everglades National Park, FL
- Het Nationale Park van Grand Canyon, AZ
- Glacier National Park, MT
- Great Smoky Mountains National Park, TN en NC
- Sleeping Bear Dunes National Lakeshore, MI
- Rocky Mountain National Park, CO
- Zet Ranier National Park, WA op
- Shenandoah Nationaal Park, VA
Hier is een kampvuurverhaal dat spooktaculair leuk is voor alle leeftijden. Personaliseer het door de namen van uw familielid te vervangen door de namen hier.
Een zus en twee broers liepen naar huis nadat ze in een vallei hadden gespeeld. Ze hadden de tijd uit het oog verloren en het was bijna donker. "Laten we de kortere weg door het bos nemen, " zei Sarah. "Het bos is een beetje eng", zei Eric. Kleine Jimmy, de jongste, haalde alleen zijn schouders op. Hij heeft nooit veel gezegd; Eric en Sarah zeiden hem altijd zijn mond te houden. Sarah beëindigde het argument. Ze marcheerde over het bospad en riep terug: "Als je denkt dat het bos slecht is, wacht dan tot je ziet hoe eng mama en papa zullen zijn als we niet voor donker thuiskomen." Het was donker in het bos. Bomen doemden op, hun takken bungelend als armen klaar om iemand te pakken. De kinderen merkten wilde dieren op de loer. De kinderen waren blij de brug te zien die over de kreek ging. Ze waren bijna thuis. Plots verscheen er een afgrijselijke Goblin aan het andere eind van de brug. Hij had rotte tanden; klonterig, smerig haar; en krassend lange vingernagels. Hij had beslist een bad nodig. "Wha … wha … wat wil je?" Stotterde Sarah. "Ik wil dat je mijn gevangenen bent en me voor de rest van je leven dient", gromde de Kobold. "Ik ben de krachtigste goblin ter wereld, dus het heeft geen zin om te rennen of weerstand te bieden." Sarah kneep in zichzelf om te zien of ze droomde. Ze was het niet. Eric kauwde op zijn onderlip. Jimmy haalde zijn schouders op. "Je ziet er niet zo stoer uit, " zei Sarah uiteindelijk. "Als we iets kunnen bedenken dat je niet kunt doen, laat je ons dan gaan?" "Heel goed, " stemde de kobold in. Sarah wees naar een pijnboom. Het was langer dan het kantoorgebouw van haar moeder en zo groot als een draaimolen. "Trek die boom uit de grond, " daagde ze uit. De Kobold sloeg zijn harige armen om de boom en ontwortelde hem als een wiet. Eric wees naar een rotsblok. Het was zo groot als een huis en woog 5 ton. "Gooi die rots in de volgende provincie, " zei hij. De Goblin pakte het op en gooide het als een honkbal. Eric en Sarah huilden. Ze wilden geen gevangenen zijn. Ze keken naar de kleine Jimmy, maar wat kon hij doen? Jimmy dacht even na, slokte een paar happen lucht op en liet een krachtige boer uit. "Vang dat een verf het groen is, " zei Jimmy. Natuurlijk kon de Goblin dat niet. Dus gingen de kinderen naar huis.
