Omdat ik vatbaar was voor bewegingsziekte, was mijn eerste neiging om langs alle yoga yogastudio's in de stad te wandelen. Je weet wel, degenen met rijen zijdeachtige stoffen hangmatten die aan het plafond hangen en klaarstaande studenten sierlijk in hun poses hangen, ondanks het feit dat ze in feite op een schommel staan. De gedachte om yoga te doen terwijl ik me vastklampte aan - eh, ik bedoel vast te houden - aan een stuk stof had me naar een spullenzak reikend. Maar mijn nieuwsgierigheid naar fitness heeft me beter gemaakt. Dus ademde ik een beetje diep in, probeerde mijn moeders advies af te stemmen ("Draag een helm") en meldde me aan voor een zeer beginnersles in Om Factory in New York City.
Nadat ik mezelf aan instructeur Janie Prince had voorgesteld ("Hallo, mijn naam is Amy, en ik geef over op vliegtuigen"), stelde ze me gerust dat de stof stevig aan het plafond was bevestigd met zwaar metaalwerk en ik mijn hoofd open. Janie warmde ons op en demonstreerde hoe de slinger rond de romp, benen en armen moest worden geplaatst, zodat deze veilig en ondersteunend was. "Ik wil mensen laten zien dat je de stof kunt vertrouwen, " zei Janie. Geleidelijk legde ik meer en meer van mijn gewicht in de hangmat. "Omdat de stof je lichaamsgewicht ondersteunt, kan luchtyoga sommige houdingen gemakkelijker maken", zegt Kevin Bigger, directeur van het trainingsprogramma voor leraren van Om Factory. "Het geeft je ook een geweldige ab-workout, omdat je continu je kern gebruikt om in balans te blijven met de stof." Ik ontdekte dat beide waar waren, vooral toen ik plank poseerde met mijn voeten in de stof, handen op de mat.
Op een gegeven moment was ik opgehangen in een lotusachtige positie, niet in het minst bezorgd om neerstortend. Toen kwam de ultieme test van vertrouwen: een inversie. Janie hielp me achterover in de stof te zitten, het rond mijn bovenbenen te plaatsen (geen flatterende plek om een dikke strook stof om je heen te hebben gewikkeld), en ik leunde achterover tot … Ik stond ondersteboven! Ik voelde een druk van druk terwijl bloed naar mijn hoofd stroomde. Ik bleef daar een minuut hangen en voelde … prima, dan eigenlijk best wel goed. Ik ving een glimp van mezelf op in de spiegel en merkte dat ik een mooie blos had en zag er gewoon een beetje glad uit. Inversies in plaats van Botox! Het leek me ontmoedigend om mezelf uit deze positie te tillen, maar ik verzamelde mijn bovenlichaamsterkte en was binnen enkele seconden rechtop.
Na de les waren de effecten onmiddellijk merkbaar: mijn rug voelde uitgestrekt aan en mijn gebruikelijke probleemvlekken (schouder en nek) waren stil. De beste afhaalmaaltijden: lichaamsvertrouwen! Niemand hoefde me te ontwarren. Ik hing een paar keer ondersteboven en werd niet groen. Ik zou hieraan kunnen wennen, en wie weet is het zelfs veilig om naast me te zitten op mijn volgende vlucht.
