V. Als ik mijn 8-jarige zoon zeg iets te doen, doet hij alsof hij me niet hoort. Ik merk dat ik constant schreeuw om zijn aandacht te trekken. Wat moet ik doen?
A. Schreeuw niet meer - er is een bijna feilloze oplossing voorhanden. Je zou het kunnen noemen: "Three Strikes, You Out!" Geef je zoon een keer een instructie en loop dan weg, of hij nu wel of niet op je let. Als hij na een redelijke periode de taak niet heeft voltooid, roep dan een "staking" op en herhaal de instructie en de procedure. De derde keer op een bepaalde dag dat je zoon een 'staking' krijgt, is hij 'uit', wat betekent dat hij de rest van de dag in zijn kamer moet doorbrengen en een uur eerder naar bed moet gaan. (Ja, zelfs als hij om negen uur 's ochtends' toeslaat!) Tijdens zijn 'uit' kan hij naar buiten gaan om de badkamer te gebruiken, maaltijden met het gezin te eten en met je mee te gaan als je een boodschap moet doen. Met consistente, gedreven toepassing belooft deze techniek het gehoor van uw zoon op korte termijn te verbeteren.
V. Onze 3-jarige dochter wil nog steeds haar fopspeen. We staan het haar alleen toe als ze naar haar kamer gaat en op haar bed ligt, maar het gaat ons aan dat ze er niet uit lijkt te groeien. Is er iets dat we kunnen doen om haar voorgoed te laten opgeven?
A. Het feit dat je dochter je grenzen accepteert, geeft aan dat ze het ontgroeit. Op deze leeftijd gebruiken nog steeds een flink aantal kinderen fopspenen en kunnen dit nog een jaar of zo blijven doen. Zolang ouders hun gebruik beperken tot specifieke tijden en plaatsen, zoals u hebt gedaan, is dit geen probleem. Hetzelfde geldt trouwens voor duimen (die niet kunnen worden weggenomen!).
In het geval dat uw dochter over een jaar nog steeds in haar fopspeen geïnteresseerd is, kunt u haar, misschien op haar vierde verjaardag, meedelen dat "de dokter" zegt dat ze het niet meer kan gebruiken. (De arts is het vrijwel zeker eens, maar misschien wilt u eerst met hem of haar overleggen.) Het overdragen van de beslissing aan een derde autoriteitscijfer vermindert de mogelijkheid van een machtsstrijd aanzienlijk.
V. Onze dochter wordt over een paar maanden 3 en is nog steeds niet nachttraind. Ze is overdag zindelijk geworden sinds kort na haar tweede verjaardag. Wanneer kunnen we de luiers 's nachts uitdoen?
A. Het feit dat je je dochter 's nachts nog steeds in luiers doet, kan de reden zijn waarom ze niet' s nachts getraind is. Het gevoel van een luier wordt geassocieerd met een tijd waarin ze niet aan de controle van de darmen of blaas hoefde te denken. Het dragen van een draagt daarom de nachtelijke droogte uit. Ze zal misschien vrij snel succes hebben als je haar in bed in een nachthemd legt met niets eronder. Inderdaad, je moet de natte lakens een tijdje verwisselen, maar zolang haar matras is beschermd, is dit niets anders dan een klein ongemak. Aan de andere kant is ze misschien niet klaar voor nachtelijke droogte. Het is niet ongebruikelijk dat kinderen, vooral jongens, het bed nog nat maken op de leeftijd van 4 of zelfs 5. Als je de luiers afdoet en het succes niet komt, moet je gewoon geduld hebben met deze ontwikkelingsfase.
V. We hebben een 5-jarige zoon die het bed nog bijna elke nacht nat maakt. We hebben geprobeerd vloeistoffen na het avondeten achter te houden, hem midden in de nacht wakker te maken en hem te belonen voor droogte. Niets heeft gewerkt.
A. Bijna een op de vier 5-jarige jongens plassen nog steeds in het bed. Het probleem heeft niets te maken met de hoeveelheid vloeistof die 's avonds wordt geconsumeerd of, zoals sommige mensen denken, ' luiheid '. Kinderen die het bed nat maken, zijn meestal diepe slapers. Als gevolg hiervan kan het "Ik ben vol" -signaal van de blaas het brein van het kind niet opwekken. In plaats van vast te houden (de beschaafde reactie), laat het kind onbewust los (de primitieve reactie). De tijd zal het probleem oplossen, maar als je dingen wilt bespoedigen, kan je kinderarts of huisarts je helpen een bedplas-alarmsysteem te krijgen dat je zoon een signaal geeft als hij het bed nat heeft gemaakt en hem uiteindelijk traint om vast te houden tot ochtend.
V. Wat moeten we doen met een 7-jarige zoon die zijn speelgoed niet met andere kinderen wil delen? Zolang hij in het huis van iemand anders speelt, is hij prima, maar hij heeft veel moeite zijn favoriete bezittingen los te laten wanneer een speelkameraadje op zijn grondgebied is.
A. Voordat uw speelkameraad arriveert, helpt u uw zoon om drie tot vijf favoriete speeltjes te kiezen waarmee hij niet wil dat het andere kind ermee speelt. Leg ze weg met het begrip dat als hij besluit dat hij ermee wil spelen, hij moet delen. In ieder geval moet hij de rest van zijn dingen delen. Door hem deze optie van tevoren te geven, zal de dreiging die hij voelt wanneer iemand anders zijn dingen afhandelt, aanzienlijk verminderen. Als hij, terwijl de speelkameraad daar is, nog steeds weigert iets te delen, plaats hem dan in een "strafbox" (bijvoorbeeld een stoel in de eetkamer) totdat hij bereid is. Trouwens, dit probleem is niet zo ongewoon en is niet iets om je zorgen over te maken. Sommige kinderen zijn territoriaaler dan andere, dat is alles, en hebben meer structuur en volwassen begeleiding nodig als het gaat om leren delen.
