Gepassioneerde afkeer van koriander is echt. Een website met de naam IHateCilantro verzamelt vitriolische haiku's over dit "vreselijke kruid". Een woordcollage op de site vindt algemene beschrijvingen van korianderhaters: "wasmiddel", "zeep", "kerosine". De afgelopen jaren hebben wetenschappers geprobeerd erachter te komen waar de intense afkeer vandaan komt - en of het geleerd of genetisch is.
Cilantro is een kruid in de wortelfamilie, een van de meest gevarieerde en wonderlijke plantenfamilies voor menselijke consumptie. Sommige neefjes van koriander zijn selderij, peterselie, komijn, venkel en dille.
Grijp je tortillachips en laat een Salsa-tuin groeien!
Kruiden zoals koriander zijn extreem krachtig van smaak, daarom worden ze geclassificeerd als kruiden in plaats van eetbare bladeren. Het verschil tussen, zeg, basilicum en spinazie, is culinair gezien ruwe kracht: je zou niet echt grote hoeveelheden kruid willen eten. Omdat kruiden zo sterk zijn, is het niet per se verrassend dat sommige mensen een afkeer van kruiden hebben, maar het specifieke gif gericht op koriander is absoluut ongebruikelijk. Je hoort geen mensen beweren dat marjolein ervoor zorgt dat ze willen moorden, weet je?
Cilantro is inheems in heel Zuid-Europa, Zuidwest-Azië en Noord-Afrika, en is enorm belangrijk geworden in die keukens en die ze hebben beïnvloed. Het wordt meestal gevonden in het voedsel van Latijns-Amerika, Zuidoost-Azië en het Midden-Oosten.
De afkeer van koriander is, net als die woordcollage, een beetje een allegaartje. Een overheersende smaak is "zeepachtig", maar dat is allemaal vermengd met algemene afkeer. Wetenschappers hebben de laatste tijd geprobeerd erachter te komen wat er precies aan de hand is als korianderhaat, en hebben een aantal - maar niet alle - antwoorden.
Onderzoekers van DNA-testkleding 23 en Me hebben een onderzoek uitgevoerd, waarbij ze mensen vroegen of ze dachten dat koriander naar zeep smaakte, en deze antwoorden vergeleken met de DNA-resultaten die ze al hadden. Ze vonden een veel voorkomende genetische variant onder de koriander-haters: een olfactorisch receptor gencluster genaamd OR6A2. Kortom, sommige mensen hebben een aantal sensoren in hun geur / smaakgenen die hen bijzonder gevoelig maken voor aldehydechemicaliën - en koriander is daar erg sterk in, net als het zeepbereidingsproces.
Andere onderzoeken zijn ingegaan op volledig verschillende sensoren in cilantro-haters. Sommigen hebben zich gericht op geografische distributie - deze studie, bijvoorbeeld, vindt dat blanken veel waarschijnlijker zijn dan Zuid-Aziaten om cilantro niet leuk te vinden. Maar de 23AndMe-studie testte ook of korianderhaat generaties lang wordt doorgegeven - en ontdekte dat dit niet het geval was, en zei dat de erfelijkheid erg laag is. Dus als de erfelijkheid laag is en deze mutatie nogal willekeurig is, waarom tonen mensen in regio's met koriander-zware keukens minder korianderhaat?
Dit is geen ongelooflijk goed bestudeerd onderzoeksonderwerp, maar het lijkt erop dat er een genetische basis is voor korianderafkeer. Dat gezegd hebbende, die genetische basis kan eenvoudig een factor zijn, en niet noodzakelijkerwijs een belangrijke, in cilantro-haat. Waar je opgroeit, en wat voor soort voedsel je eet, kan net zo belangrijk zijn. En, zoals voedselwetenschapper Harold McGee opmerkt, is zeker leren van koriander te houden.
