Of je een "favoriet" kind hebt, is strikt in de ogen van de kleine toeschouwers in kwestie. Voor een kind speelt een ouder die verschillende kinderen anders behandelt, favorieten. Als u bijvoorbeeld uw 15-jarige toestaat om in het weekend tot 10.30 uur weg te blijven, maar erop staat dat uw 13-jarige vóór 9.00 uur binnen is, wordt u ongetwijfeld beschuldigd van oneerlijk zijn.
Evenzo, als je 15-jarige opmerkt dat zijn jongere broer of zus niet verplicht is - zoals hij op die leeftijd was - om het gazon elke zaterdagochtend te maaien, speel je opnieuw favorieten. Het maakt niet uit dat de 13-jarige het verschil tussen bloemzaailingen en gras niet kan zien. Uw oudere kind zal dit ongetwijfeld als een persoonlijke belediging beschouwen, en geen verklaring zal hem anders overtuigen.
Maak het argument onschadelijk door ermee in te stemmen. Het beste wat je kunt doen als je beschuldigd wordt van vooroordelen, is gewoon akkoord gaan - en een beetje humor doet nooit pijn. Wat betreft het maaien van het gazon, vertel uw 15-jarige gewoon dat wetenschappers een verband hebben ontdekt tussen het maaien van het gazon en hoge intelligentie. Je zorgt er dus gewoon voor dat hij een levenslange voorsprong heeft op zijn jongere broer of zus. Met andere woorden, hij moet het gazon maaien omdat hij je favoriet is!
Kortom, hoe minder serieus u deze klachten neemt, hoe minder kilometers de kinderen ervan zullen krijgen. Evenzo, op het moment dat je probeert kinderen eerlijk te behandelen, hoe meer je in de war raakt.
Probeer dingen niet gelijk te maken-Steven. Hoe meer je probeert om eerlijk te zijn door ongeveer dezelfde hoeveelheid geld en tijd met elk van je kinderen door te brengen, de kans is groot dat je kinderen zoveel meer zullen karren over hoe oneerlijk je bent.
Het is misschien moeilijk om te zien terwijl je kinderen nog jong zijn, maar bijna elke keer dat een van hen je ervan beschuldigt de ander beter te 'liken', kan de beschuldiging op een bepaalde manier juist zijn. Je houdt misschien van je zoon vanwege zijn gevoeligheid, zijn bereidheid om risico's te nemen en zijn vermogen om vrienden te maken. Aan de andere kant vind je je dochter leuk vanwege haar waanzinnige gevoel voor humor, haar inzicht in de menselijke natuur en haar creativiteit.
Helaas zien je kinderen, als kinderen, niet in dat, hoewel anders toegewezen, je genegenheden in evenwicht zijn. Dus als je lacht om een van de indrukken van je dochter, zal je zoon je ervan beschuldigen dat ze denkt dat ze 'grappiger' was. Vertaal: Je "vindt" haar beter. En andersom voor alles wat je zoon goed doet. Gelukkig zijn deze wonden van korte duur, zolang je kleine verschillen zoals een big deal niet maakt.
Ga er voorbij en ga verder. Het komt erop neer dat jij, net als alle ouders, favorieten speelt. Stop ermee te ontkennen! Accepteer, geef toe, ontspan. Stop met proberen jezelf uit te leggen. Stop vooral met het nemen van uw kinderen zo serieus. Als je ze allebei prijst, van ze allebei houdt en voor hen beiden op unieke wijze zorgt, maar in vergelijkbare hoeveelheden, dan gaat het prima.
