Inhoudsopgave:
We kunnen wel of niet nostalgisch worden en nog steeds "Bambi!" wanneer we een reekalf in onze tuin zien. Hoewel herten berucht zijn omdat ze onze favoriete eenjarigen en vaste planten eten, is er iets zo gracieus en magisch aan ze. Helaas zien we door de snelle verspreiding van ziekten onder soorten herten, elanden en elanden minder herten in de buurt.
Chronische verspilling ziekte (CWD) is een neurogeneratieve ziekte, vergelijkbaar met gekke koeienziekte, die de hertenfamilie in de Verenigde Staten treft sinds het voor het eerst werd waargenomen in de jaren 1960. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is deze ziekte sinds januari 2019 in 24 staten ontdekt.
Over chronische verspilling
CWD is een besmettelijke neurologische ziekte die de hersenen van aangetaste dieren aanvalt. Sommige nieuwsbronnen noemen getroffen herten 'zombie-achtig' en ervaren symptomen zoals kwijlen, struikelen, gebrek aan coördinatie, agressie en lusteloosheid. Een van de eerste veelbetekenende tekenen van de ziekte is extreem gewichtsverlies. Helaas moet een remedie voor CWD nog worden ontdekt.
De symptomen van CWD verschijnen mogelijk pas een jaar na het oplopen van de ziekte bij de getroffen dieren. Hartverscheurend zullen veel getroffen dieren sterven aan andere oorzaken vóór CWD, zoals door geraakt te worden door een auto, gejaagd of aangevallen door een roofdier. De ziekte kan zich ook vrij gemakkelijk verspreiden van dier op dier via paring, uitwerpselen, urine, speeksel en zwangerschap. Aan de andere kant is er momenteel geen bewijs dat CWD zich kan verspreiden naar mensen of vee.
CWD Veiligheidsmaatregelen
Om CWD helemaal te voorkomen, is het het beste om voorzichtig te zijn: behandel of eet geen vlees van herten die er ziek uitzien, zich vreemd gedragen of dood worden aangetroffen. Houd ook uw huisdieren in de gaten als herten in uw tuin rondhangen.
Sommige staten hebben testen aanbevolen of verplicht als het gaat om de verwerking van hertenvlees. Neem contact op met de plaatselijke openbare gezondheids- of natuurbureaus om te zien of u uw vlees moet testen voordat u het eet of distribueert. Jagers daar moeten ook handschoenen en beschermende kleding dragen in gebieden met bekende gevallen van CWD.
Als u een hert ziet dat symptomen van CWD vertoont, probeer dan de locatie te documenteren en contact op te nemen met uw plaatselijke overheidsinstantie voor wilde dieren. Probeer het dier NIET in contact te komen, te verstoren, te doden of te verplaatsen zonder professionele instructies - het is belangrijk om deze dieren hun ruimte te geven.
