Lee Rhodes let op ramen. "Ik ben een van die mensen die een huis binnenloopt en naar het glas loopt om naar buiten te kijken, " zegt ze. Voor het huis in de jaren 30 in Seattle deelt ze met haar man, Peter Seligmann: "Mijn doel was om het sereen en overzichtelijk te houden. Dit is een sprookjesachtige omgeving, en ik voelde dat als we niet buiten waren, we in ieder geval onze ogen moesten richten er."
Daartoe nodigen kale ramen uit in zonlicht. Warme houten vloeren en meubels en een palet van grijstinten, rokerige blues en zachte wittinten weerspiegelen het uitzicht op het landschap van Lake Washington. "Alle zachte regen en mist creëert deze cocon van rust, " zegt Lee. "Het is een zacht, vriendelijk licht - niets te schokkend - en één ding is zeker, ik word aangetrokken door prachtig licht." Ze heeft er zelfs haar zaak van gemaakt.
Bekijk enkele van onze favoriete ideeën voor woonkamerverlichting.
Op 32-jarige leeftijd werd bij Lee de diagnose kanker gesteld. Tussen haar chemotherapiebehandelingen en de zorg voor haar drie kleine kinderen had ze weinig tijd om na te denken. Maar op een dag liet ze een theelicht in een kleurrijke glazen votiefkandelaar vallen. "Ik stond daar alleen maar te kijken hoe het licht in het glas flikkerde. De kleur deed me een paar ogenblikken schrikken, wat cathartisch was op een manier die ik niet onder woorden kan brengen." Ze begon stemgerechtigde houders te geven aan anderen die worstelden door ziekte of verlies. "Het was gewoon een manier om vriendelijkheid te verspreiden."
Dat simpele doel werd Glassybaby. Haar bedrijf maakt glazen stemgerechtigde houders in bijna elke denkbare kleur (bijna 500 tot nu toe) en belooft 10 procent van de opbrengst te doneren aan mensen die worstelen om aan hun basisbehoeften te voldoen en tegelijkertijd ernstige ziekten bestrijden. "De strijd om mijn leven was intens", zegt ze. "En ik had de middelen om het te bestrijden. Maar ik had vrienden gemaakt bij mijn chemokuren die vaak niet kwamen omdat ze het vervoer of de kinderopvang niet konden betalen." Tot op heden heeft het bedrijf meer dan $ 8 miljoen weggegeven.
Maak je eigen DIY fotokaarsen.
Lee verspreidt de kleurrijke glazen creaties over haar eigendom, op vensterbanken, salontafels, zelfs een dok aan het water. "Ik heb niet veel spullen, maar ik heb wel veel Glassybabies. Iedereen werpt prachtig licht. En laten we eerlijk zijn, een huis kan daar nooit genoeg van hebben."
In de keuken liet Lee een muur verwijderen om ruimte te maken voor twee schiereilanden en een deel van het originele hout te recyclen als een plank voor het raam.
Lee heeft haar Roy McMakin-esdoorntafel twee decennia gehad. Ze omringde het met ergonomische Varier-stoelen die ze op Amazon had gekocht. "Ze zijn ongelooflijk comfortabel, en ze voegen een onverwachte wending toe in de keuken wanneer ze naar mijn oude tafel worden getrokken", zegt ze. De stoelen worden geprezen om hun comfort en ze helpen je houding te verbeteren.
Bekijk hier andere stijlen van eetkamerstoelen.
In een nieuwe slag van creatief hergebruik, maakten Lee en Peter dit paviljoen uit kasseien van een oud pad. "We kunnen hier een menigte voeden en vaak de oven gebruiken voor pizzaparty's. Het is een magische plek in de avond, met alle kleine lichtjes gloeien." Verschillende ontbrekende stenen in de structuur maken natuurlijke inhammen om meer van haar goed gebruikte lichten te plaatsen.
Een parade van Lee's votieve houders leidt de weg naar een van de favoriete zitstokken van het paar op het terrein, een paar Adirondack-stoelen met uitzicht op het meer. "We zijn misschien een groot deel van het jaar in onze parka's, maar we wonen hier. Het is de meest rustige plek die ik me kan voorstellen", zegt ze.
