Hier is het ding over katten: wanneer je wilt dat ze iets doen (niet meer op de bank krabben! Kom hier!), Is het moeilijk te zeggen of ze het commando negeren omdat ze het niet begrijpen , of omdat ze er niets om geven . Een groep Japanse wetenschappers besloot enig inzicht te krijgen door een van de basisbouwstenen van communicatie op te lossen: namen.
Luister naar dit verhaal op je Alexa of Google Home!Katten communiceren wel met mensen. Het kan soms onopgemerkt blijven; het grootste deel van de communicatie van een kat gebeurt met lichaamstaal en geur, waarvan de eerste subtiel is en de laatste niet detecteerbaar is voor onze slechte menselijke neuzen. Maar als mens is onze primaire communicatiemethode vocaal. Katten begrijpen dat ze een symbiotische relatie met ons hebben, dus miauwen ze - maar luisteren ze?
Onderzoekers van de Japanse Sophia-universiteit experimenteerden door verschillende woorden, waaronder namen, te zeggen tegen verschillende katten, zowel huisdieren als in een kattencafé. Ze maten wat voor soort reactie de katten op deze verschillende woorden gaven, wat ingewikkelder is dan het klinkt. De lichaamstaal van katten is complex en de onderzoekers moesten onderscheid maken tussen verschillende soorten lichaamstaal, omdat niet elke beweging hetzelfde betekent. Als een kat zijn hoofd richt of zijn oren naar een luidspreker kantelt, wordt dat een "oriënterende reactie" genoemd. Een oriënterende reactie is een erkenning dat er iets gebeurt, maar geen reactie op zichzelf. Het is een beetje het equivalent van een mens die 'mm' zegt als reactie op iemand die een verhaal vertelt; het is niet echt een reactie, maar het geeft aan dat je oplet.
Clicker-train een kat
Het andere type reactie is een communicatieve reactie: een vocalisatie zoals een miauw of een staartbeweging. Kattenstaartbewegingen behoren tot de meest prominente manieren waarop een kat zichzelf uitdrukt; de positie van de staart geeft dingen aan als angst, geluk en troost.
De test die de onderzoekers gebruikten, wordt een 'dishabituation-habituation'-test genoemd. Ze zouden verschillende willekeurige woorden tegen de katten zeggen om ze een beetje te sussen; de kat is geïnteresseerd in het eerste woord dat iemand zegt ("wat gebeurt hier?"), maar na een paar meer, realiseert de kat zich dat er niets voor hen in zit en worden ze "gewend". Dat betekent dat je woorden kunt blijven zeggen en als een van die woorden - zoals bijvoorbeeld de naam van de kat - daadwerkelijk een reactie oproept, is die reactie heel duidelijk.
Wat de onderzoekers vonden, is dat katten absoluut onderscheid maken tussen hun namen en andere woorden, zelfs als de eigenaar van de kat niet spreekt. In kattencafés onderscheidden de katten namen van niet-namen, maar maakten geen onderscheid tussen hun eigen namen en de namen van andere katten in het café.
50 creatieve calicokatnamen
Dit houdt in dat katten hun naam niet echt associëren met enige vorm van zelfidentiteit, maar ze weten wel dat wanneer een mens een bepaald geluid zegt, dit verband houdt met iets goeds: eten, hoofdkrassen, traktaties, speeltijd. Katten zijn met andere woorden in staat om menselijke spraak te onderscheiden, althans tot op zekere hoogte. Of ze daadwerkelijk reageren? Dat is meer een levensstijlkeuze.
