Kijk of dit scenario bekend klinkt:
U neemt vaak beslissingen die uw kinderen niet leuk vinden. Zij zijn (naar uw mening) argumentatief, eigenzinnig en koppig en willen uw redenen weten. Maar hoe goed je het ook uitlegt, je komt niet door hun 'dikke schedels'. Hoe meer je uitlegt, hoe meer ze van streek raken, en jij. Uiteindelijk ontstaat er een lelijk tafereel, waarna je je schuldig voelt, je verontschuldigt dat je zo 'onredelijk' bent en toegeeft.
Gelukkig is er een manier om nooit ruzie te krijgen met een kind - zelfs een tiener. Hier is hoe:
- Accepteer het onvermijdelijke. Elk kind houdt vast aan het idee dat de wereld hem of haar als een speciaal geval moet behandelen. Jouw taak als ouder is om deze fantasie uit de greep van het kind te wrikken. Terwijl u dit doet, wordt het onvermijdelijk dat uw kind niet veel van de beslissingen die u neemt zal waarderen.
- Spaar je adem. Kinderen kunnen een volwassen gezichtspunt niet doorgronden en zullen dat pas doen als ze volwassen worden. Elke poging om uw kind te helpen begrijpen dat u op zijn gezicht valt.
- Gebruik de kracht van vier woorden. Kinderen begrijpen 'omdat ik het zei'. Ze houden er niet van, maar ze begrijpen het. Die vier woorden vertellen een kind dat jij, de ouder, weet waar je aan toe bent. Dus ga je gang en zeg het - af en toe wel.
- Probeer niet te overtuigen. Vaker wel dan niet, vertel uw kind de reden achter de beslissingen die u neemt - maar probeer nooit te redeneren. Met andere woorden, probeer uw kind niet te overtuigen dat uw redenen waardevol zijn. Vergeet niet dat je kind dat pas kan begrijpen als hij of zij volwassen wordt.
- Sta onenigheid toe. Als je kind het niet eens is met je redenen, zeg dan gewoon: "Als ik jou was, zou ik het ook niet eens zijn met die redenen. Desalniettemin staat mijn beslissing vast." Als je kind je op dit moment ervan beschuldigt niet eerlijk te zijn, zeg dan gewoon: 'Ik denk het ook als ik zo oud was als jij.
Deze eenvoudige, ouderwetse aanpak kan precies zijn hoe je ouders geen ruzie met je hebben gehad toen je een kind was. En misschien hebben jij en je partner gezworen nooit te zeggen "Omdat ik het zei" of iets dergelijks ouderwets tegen je kinderen. Maar het blijkt dat je ouders een goed idee hadden.
